داستانۊ حەیدەری و سنۊبەرۍ
بەشۍ ویس و هەشتەمە
شا عەبباس پەی ئانەی سنۊبەرۍ پەیش باران، تەماعە ئۆ وەردەمو پیاکاش مەوزۊ، حەیدەر بەگ بە زامڎاری ماچۊ: من مەتاۊو پەیت باروون، ئانە کارو وېمەن.
هەرکەس، باوەرۊ، پەرېم سنۊبەر
مەکېشووش بە سەنگ، بە دانەی جەوهەر
کېن دڵنیان، ئی کارەی کەرۊ
پەرېم، ئەو نازار کشمیر باوەرۊ
پەنەش مەبەخشوون من شاری شیراز
جە لای سەرداران، مەبۊ سەرئەفراز
حەیدەر کەفت نە خاک، جە لای شەهریار
ئەگەر ڕۊخسەت بۊ، بە عەونی جەببار
هەر کارو وېمەن، بشوون وە کشمیر
پەرېت باوەروون، بە زەربی شمشېر
شا، وات: ئافەرین دلېری سەفدەر
تەوفېقت ڕەفېق، خوڎات بۊ یاوەر
حەیدەر هیممەت واست، وە لای شەهریار
کەفت وە تەدارەک، ڕاگەی قەندەهار
سوار بیی وە ئەسپ، هیممەت خواهیی کەرد
پەی شاری کشمیر، ڕوو بە ڕا ئاوەرد
بە عەزمی باپۊس دڵبەر، مەکەرد جەخت
مدارا نە کەرد، بە وەخت و بېوەخت
[1]