هەی داد هەی بێداد، بێداد جەورشەن
هەرجا گوڵێ هەن، خار وە دەورشەن
ئەر خار نەبۊ وە پەڕچین گوڵ
گشتکەس مەوەرۆ دەوای دەرد دڵ
هەی داد هەی بێداد، لێی بێدادیمن
قەڵای خەم نە دەور حوقەی شادیمن
خوونم کۊڵ بەستەن وە ڕووی زامەوە
چوون عەقیق وە ڕووی نوقرەی خامەوە
دۆش با کەر ماچێک شەکەرلەب مشکینە مەوۆ
دەرمیان بگوزەشت، یەکچەندی مەراتب گفتگۆ
گفتمش دل برده ای ای نازنین تو پس بده
وتی وە بت سەوگەند ئەخۊم نابردمە من دڵ لە تۊ
گفتمش سوگند خوردی ڕوز حشر و نشر هست
وەت کوڕە عەیبت ئەکەن، حەشری کوێیە، نەشر ها کوو
#سەید یاقۆی ماییدەشت# [1]