دیوانو سەیدی هۆرامی
ئورۊمۊن: خاکی پیرۊز، کە واچێ ئاڤېستاییەنە، چونکم هۆرامان یاگۍ فرەو ئایینەکا بېیەن، پا نامېوە نریان.
صەیدی هۆرامی، خەڵکو هۆرامانو تەختیەن، عاشق بە (نیشات) ۍ، کە خەڵکەو دەگاو (ژیوار) ینە. صەیدی هۆرامان و پیرەکاش بەخەڵاتێ فرە خاس مەزانۊ کەخوڎای پەنە بەخشان، چەنی ئا خەڵاتە عال و گۆرەیچە، یانەو دڵیش ئاوەڎانەن بە عەشقو (نیشات) ۍ، صەیدی گرد و وەشیەکا ژیوایش، گردو شیرینیەکاش، جە ڕوخسارو (نیشات) ېنە مەوینۊ، ئاڎ کۊڵەوارەن پا عەشقە پاکەیە. صەیدی ئاواتش چاڵەو زنجو (نیشات) ېن، چونکم گەرەکشەن چا چاڵەو زنجیشەنە ئاوەو حەیاتی و کەوسەری وەرۊوە، ئاڎ داواو زەکاتو جوانیەکەو (نیشات) ۍ کەرۊن، کە فرە جوانەو زەریفەنە، چونکم گرد چېوێ فرە، زەکاتش مەگنۊ، زەکاتو جوانیەکەیچش دیارەن ماچۍ ڕوخساروو نازەنینەکېشەنۍ.
ئەز ئورۊمۊن مەکانم بۍ وەڵاتم
سەرو پيری خوڎای گېرتەن خەڵاتم
بەرۆ دەروېش لوۆ سەيرۆ وەڵاتۆ
نەنيشتۆ هيچ وەڵاتېونه، نەساتم
لوۆ ژيوار، مەبوو شېتو نيشاتۍ
نيشاتۍ شېوناش عەيشو نيشاتم
نيشاتۆ کاکه «بارۊم»ی خجڵنۊ
خەمېش بەرگم، پەژارەش بۊ خەڵاتم
چەنۆ ئاخو خەمو من پەی نيشاتۍ
سيواو ئاخۆ، نيۊ هيچ دەسەڵاتم
نيشات ئەر ميرو مەڵڵای، پەرسه داڎم
شکاتو تۊن، شکاتو تۊن شکاتم
نەژيڤانۆ، مەژيڤو بۍ ته ساتێ
حەياتەمنی، حەياتەمنی، حەياتم
نيا پەی تۊ قەرارو ژيو تاڵا
بەرېنی شەکەرم، قەندم، نەباتم
تە خۊ نەبره وەفات هەرگيز چەنی من
بيناييم بۍ، وەفاييت، بەر وەفاتم
ئەز ئەر دېڤانه تۊ، ئەر شېتو سەرسام
پەکەم تۊنی، تەڤستەن موشکڵاتم
تەمەم بەستېنەنێ ئا چاڵو زنجێ
که دەی چا کەوسەرەی، ئاوۆ حەياتم
لڤۆنۆڤه سەرو تۊفو جەحېڵی
دەرەک پير نو، شڕەن وەختو سەعاتم
ته فەرزا دەی زەکاتو نازەنينيت
ئەزيچ دەروېشو ته، سا ده زەکاتم.[1]