ئەز و خەم پېوە
سەیدی هۆرامی
مەولەوی ماچۊ:
من و دەماوەند شەرتێوما کەردەن
ئاڎ تەم و من خەم، تا وەڕووی مەردەن.
بەڵام سەیدی چەنی خودو خەمی شەرتەش کەردېنە، پېسە برێوە سەرەمڕە ئینا چەنی خەمی. سەیدی پاسە یاوانەنە عەشقی کە جیاوازی نمەکەرۊن مېیانو هەژاری و دارای، مېیانو گەڎا و شاهەنشاینە، بەڕڕ و بەحر، چونکم عەشق سیاو و چەرمە جیانمەکەرۊوە، عەشق نەوەشین، بەرۊکەو گرڎ کەسێ گېرۊن. سەیدی بە گەردەو پەیاو (نیشات) ۍ، چەمانش مەڕەژۊ، ئاڎ تەماو نیشاتۍ نمەبڕۊ، گەر هەزار ساڵۍ و زیاتەریچ گوزەرنۊ.
ئەز و خەم پېوه گرتەنما برايی
نه خەم چېمە، نه من چاڎيم، جيايی
گەڎا و شا، چوون يەکا، پەی باسو ئەشکی
«بەڕ» و «بەحر»ش يۊۋۆ لەنگيرو لايێ
نەزۆنېنۍ ئەوەڵجار دڵ به کۍ دەو
ته دڵ بەردت، ئەزت گېرۊ تەمايێ
چه دۆنێنه، نمۆوه قەت من و ته
من ئەندەر عشق تۊ دەر بېوەفايی»
تەماو تۊم نەبڕيېنەو نمەبڕووش
هەزار ساڵېو، هەزار پەنجێو دمايی
نه ته ئەژنيت، پڕووزەو ئۊفو سۊتەيم
نه لۊمەو خەڵکی، من تۊم بېزيايی
دنېو خەيره پەرێ من خۊ نەمەندەن
ڕەقيبی زېڵ سياو، تاکەی جيايی
ئەر ئينسافت چەنيم بۊنه، وەگەر، نه
که ساچوو ئەز چەنی «خواهی نەخواهی»
کڵەش سا سێ نەبۊ «صەيدی» ڕەژۊ چەم
وەسېشو خاکو پاو ته، پەی بينايی.[1]