با زاڵۍ بیمۍ ملوو تووڕەیی و ئارەزوەکامارە
پاشاو وەڵاتێ، ڕوێشا بە بەزم و ڕەزمۆ جە کوشکەنە زیارە، ڕانە پیرێ حەکیمش چەمپەنەکەوت، پەی ساتێ مدرا، پیرەکەش چڕی پەی لاو وېش، پەنەش وات: داواو چېوێما چەنەکەرە با خەڵاتت کەرمۍ.
پیرە داناکە ماچۊ: من شەرم کەرو چېوت چەنە داواکەروون، چوونکم من دوۍ بەندېم هەنۍ ئاغۍ تۊنۍ.
پاسا سەرسام بی، ماچۊ:
ئەی پیای پیر، ئاگات جە وېتەن چېش ماچی؟ بەندەکۍ تۊ کېنۍ، پاسە بیېنۍ بە ئاغۍ سەرو منۆ؟
حەکیمەکە ماچۊ: بەندەکۍ من، یۊشا (تووڕەیی) و ئەویتەرشا (ئارەزوو) ن، ئانۍ لاو منۆ بەندۍ و دیلېنۍ، بەڵام تۊ بەندە و کویلەو ئا دوەینۍ.
گەر نەتاومۍ وېما چېروو داواکاری ئارەزوەکامانە ڕزگارکەرمۍ، گەر فەرمانبەردارېشا بیمۍ، گەر تووڕەیی وەختێ وېش مرمانۊ، زاڵۍ نەبیمۍ ملشەرە، کارەسات قومیۊ، ئاوەختە ئېمە بەندۍ و ئاڎۍ ئاغێ.[1]