جلمورد، روستایی است در دامنه کوه خلخالان و از نظر اداری متعلق به روستای آغجلری از توابع شهرستان #چمچمال# است، در مرحله چهارم انفال 485 نفر از شهروندان این روستا کشته شدند، فقط 10 تا 15 نفر در روستا زنده ماندند، حدود 30 نفر از سالمندان روستا بعداً در نوگرەسلمان آزاد شدند. نام روستا از چلمورد گرفته شده است که عرب ها در اسناد دولتی عراق به آن جلمورد می گفتند، و بنابراین پس از مدتی تبدیل به جلمورد شد.
این روستای زیبا در دامنه کوه خلخالان در بامداد (#05-05-1988#) با طلوع آفتاب، نیروی عظیم ارتش عراق متشکل از ده ها تانک و خودروی زرهی و هلیکوپتر، بە راهنمایی چند خائن به روستا حمله کردند، زنان، کودکان، سالمندان و معلولان از ترس طوفان انفال و سلاح های کشتار جمعی شیمیایی به کوه های (درباز، باباروشا و هزار کانی) پناه برده بودند، نماز ظهر آن روز در مسجد روستا برگزار نشد، در غروب همان روز غارت گله ها و ثروت و سامان مردم آغاز شد.
در روز دوم (#06-05-1988#) دو تن از افسران انفال به نام‌های (ملازم نعیمه) و (ملازم ستار) با راهنمایی چند شخص راه بلد خائن، نیروی بزرگی را آماده کردند و همه مردم دربەدر شدە را محاصره کردند، سپس آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند و به خانه های روستای جلمورد کشاندند، بعد از ان طلا و نقره و پول خزانه مردم را به زور گرفتند، فریاد زنان، گریه کودکان، فریاد پیران و ناتوانان به کهکشان های می رسید، انها (392) نفر از مردم بی گناه روستاییان را کتک زدند و آنها را به یک ایوا نظامی به قتلگاه توبزاوا بردند، پس از شش ماه شکنجه و گرسنگی در بیابان های جنوب عراق، هفت تن از آنان در زندان نوگر سلمان به شهادت رسیدند، هفت نفر از آنها پس از شش ماه آزاد شدند و 378 نفر هنوز مفقود هستند.[1]