شېعرەکۍ تاتەیم
ماوێوە چېوەڵتەر کاکە عەفان دەرەمەڕی چند شێعرێش بەدەنگو وېش جەفێسبوکەنە وەڵێ کەردېوە بەعنوانو (چەنی دڵیم) فرە کاریگەرێ بێنێ لاو گرد کەسیۆ (خوڎا جەزاش بدۆوە هەرقەڵەمش ڕەنگینبۊ) منیچ شێعرەکێ کاک عەفانیم بەراوردێ کەردێ چەنی ئی شێعراو تاتەیمە (مەڵڵا محەمەڎ ) کە ساڵەو (1948ز) ی جەدەگاو (هانەودڼ)ۍ جەدیوانەکەشەنە هەنێ، هەردوېشا یەک نیشانېشا پێکێنە ئینە شێعرەکێ تاتەیم بەعنوانو (دڵە یادی خێر )
دڵەیادی خێر دڵە یادی خێر
دڵە یاد کەرە دایېم یادی خێر
بێسودەن دنیا چەنی سەفاو سەیر
دڵە وېت چی کەرد کڵیسا هەم دەیر
دڵە دەخیلەن سەد جار ئەمانەن
قلب المٶمن عرش الرحمانەن
دڵ جای تجلای فەردی ودودەن
وېش فەنا بدۆ ئۊسا موجودەن
ئەو دڵ خاڵیبۊ یادی کردگار
نەزانۆ ڕۊی کۆچ کامشەن هەوار
جاگەی محبەت خالقی منان
کەرۊ وەمنزڵ جایگاو حیوان
ئانە دڵ نېیەن گەوری گۊرانەن
نەک ئاوەڎانە سەڎ جار وېرانەن
کێ لایېق وینۆ یاگەی تەجەلا
پەڕ کەرۊ بە حب جە ئەشېیای دنیا
دڵە ئەمانەن دەخیل سەد دەخیل
جای حبی مەولا مەکەرە تبدیل
خدای خلق کەردی (احسن الصور)
شکرش واجبەن پادشای اکبر
پاسەش فەرماوان شای عالی نسب
(المرء یحشر مع من احب)
حبی (ماسوی) بەرکەر جەدەرون
با دایېم پەڕبۆ جە حبی بێچوون
بەڵکو بتاوی ڕۊی وا حەسرەتا
ڕو کەری قاپی وە دەرگای مەولا
وەرنە جە دامی ظلوم و جهول
تویچ چوون محمد ممانی مەلول.
( من وېم شێعرەکێ کاکە سید عەفانیم بە شیرینتەر زانێ) .
ڕەئوف میرزا.[1]