– سەلامون عەلەیک مامەی ئیختیار
– عەلەیکە سەلام کیژۆڵەی نازدار
– مامە! بە ئاشنا دێیتە پێش چاوم
– ڕۆڵە گیان ڕەنگە، من زۆر گەڕاوم
– بێ قەیری نەبێ، ناوت نازانم
– ناوم قانع و شەیدای نیشتمانم
– تۆی مەلا قانع، شاعیری هۆزی؟
دایم چاوەڕوان بۆ بەرزی کۆزی؟
– ڕۆڵە گیان بەڵێ، قانعم ناوە
بۆ خۆم و بۆ تۆ، جەرگم سووتاوە
– مامۆستا ئێمە گشت بەش خوراوین
بەڵام، لە لادێ تەواو فەوتاوین
بیستوومە جار جار، کە ناومان ئەبەی
ئەی بۆ هاوارمان تەواو بۆ ناکەی؟
ئەوەڵ تا ئاخر، هەر بەش خوراو بووین
لە ناو کۆمەڵدا، سەر دانەواو بووین
هەتا مناڵین زەلیل و خوارین
عاجز و مەلوول، دایم خەمبارین
گا زەجر و لێدان، گا بە ڕووت و قووت
چڵکن و پڵکن وێنەی مەلکەمووت
ئێمە هێشتاکوو، واین لە دەوری بەرد
چاو هەڵدووراوین بە هەناسەی سەرد
ئەر بڵێم ئەمشەو ئەچمە سینەما
ئەڵێن تۆ کچی حەیات بۆ نەما؟
گەر بڵێم ئەمڕۆ ئەچم بۆ قەتار
ئەچم بۆ گەڕان لەم شار بۆ ئەو شار
هەی لەم نێر کوڕکە، کە پەیدا بووە!
ئابڕووی شیرینی لە دەس دەر چووە
یا بڵێین ئەمڕۆ کاتی بەهارە
کاتی سەیرانی گوڵ و گوڵزارە
نیوەڕۆ دوایێ بچین بۆ هەردان
بۆ سەیری بەهار، لەگەڵ هامفەردان
کچێ، تۆ کچی، داکەوە لە ماڵ!
نابێ، بێیتە دەر، بە درێژایی ساڵ
***
ئەوەڵ تا ئاخر، ئێمە هەر دیلین
ژیان سووتاو و زار و زەلیلین
ئێمە ناوێرین بڵێین ئینسانین
دایکی دواڕۆژ، دەستەی لاوانین
حیسابمان بکەن، بۆ هەڵبژاردن
ڕۆژی ئینتیخاب، بۆ وەکیل ناردن
هەر وەکوو بەشەر پێمان بخوێنن
لەسەر خۆڕایی مەمانڕەنجێنن
ئێمەش وەکوو کوڕ، حەز لە ژین ئەکەین
حەز لە زانین و تێکۆشین ئەکەین!
قانع:
کچم بە سەر چاو، کۆرپەی شیرینم
یا خوا بە کزی ئیتر نەتبینم
هیچ خەفەت مەخۆن، دنیا گۆڕاوە
کورد لە خەو چاوی چاک هەڵ هێناوە
پێتان ئەخوێنن، زۆر بە ئارەزوو
بە مەیلی خۆتان، ئەتاندەن بە شوو
لە ماڵ و میرات بەشتان دا ئەنرێ
لەگەڵ کوڕانا فەرقتان ناخرێ
ئیتر خەم مەخۆن، نووری چاوانم
ئاهووی بیابان، دایکی کوڕانم

هۆزانەوان: #قانع#
دیوان: #باخچەی کوردستان#
[1]