سووچە دیایێوتەر پەی ژانروو شێعرێ
نویستەی: #عادل محەمەدپوور#
شێعرە دنیایێو سەمەرە، پان و بەرینەنە و تەجرۆبەکاش سەرڕېزێنێ جە دژەهەرمانێ، ئاڎیچ پەی چەنی واتەی و چېش واتەی کە تان و پۆ فۆڕموو شێعرێنێ. بە قەولېوە شێعرە دەریایېوەنە خۊ بە حەوزێوە ویکلە نمەفاڕیۊوە. پان و بەرینیش بەپاو جەوهەری، پارادۆکسیکاڵیش، بەپاو کارکەرڎە زوانی- هونەرییەکاش. ئەر شێعرە وەرتەسکە بېیایێ خۊ فرە مانایی و فرە وېنەییش چنە نەوێزیېوە. ئەر پارادۆکسش نەبېیایێ خۊ چەشکەش، وەردەنگەکا نەحەزنێ. خېزنایو شێعرێنە تاکو چەنی واتەی ڕیتموو وېش نەوێزۆوە، چېش واتەی وێنا پەیڎا نمەکەرۊنە.
ئی دوە گوزارێ جە زەرفوو زوانینە، هۆوییەت مڎان بە شاعێری کە جە زوانەنە هەم مانازایی کەرۊنە و هەم گەمەی زوانی و یاوۆ شېوازوو تاکی و بەیانی وېش.چەنی واتەی پێوەڼیش بە هەناوی شاعێرانە و نەقشی زێهنێ (دلېنە) و چېش واتەی پێوەڼیش بە تەشکوو زوانی و نموودەکاشەوە هەن.
ئاکامش ئینەنە، ئی دوە دیاردێ ئاخېزگێوەنێ پەی بییەی و ئەزموونو شێعرێ و هەر پاسە وینگای تاکی، جەهان وینی، ئایدیاکاو شاعێری و هەمتەر شکڵ گېرتەی گوفتمانە ئەدەبییەکا و شېوازە شێعرییە جۊراوجۊرەکا.[1]