داستانۊ شېخی سەنعانی
بەشۍ حۆتەمە

دیسان شېخی سەنعان سەرو داواکېش سوورەن، چونکم کۊڵەوارو عەشقیەن. مەگنۊ تاریفدای (تەرسا)ی گاۋرۍ. ئەبرۊی کەمانش، مووژەی تیرئەندازش، سیای زوڵفانی چین چینش، گۊنای گوڵڕەنگش، ڕۊخساری مانگ شېوەش. چاڵەو زەنەخدانیش، لیمۊی زەردش. بە گردیشان قەسەم من گرفتارو تۊنا ئەی شای شیرین شېوە. گەر تەوەن وارانیچم کەری، ئېگەی جیانمازوو.
بە ئەبرۊی کەمان، قەڵەم کەشیدەت
بە نەقشی موژان، شانای دوو دیدەت
وە ئەفشانی زوڵف، سیای چین چینت
پېچ وەردن نە دەور گونای جەمینت
وە گونای گوڵڕەنگ، بەدری مونیرت
بە شەعشەعەی شەوق، ڕووی عالەم گیرت
بە دورجی یاقووت، پەڕ جە مرواریت
بە خاڵی هیندووی بەرزی دیاریت
بە چای زەنەخدان، تورنجی زەردت
بە گەردەنی ساف، مینای بېگەردت
بە سینەی بېخەوش، لیمووانی زەرد
مەدام بە شەونم، قەترەی (ماء الورد)
وە دېزی باڵای سیوەیل ڕەژیدەت
بە تاقی ئەبرۆی قەڵەم کەشیدەت
بە گشت، سەوگەند بۊ، دەستی من پېوە
گرفتاری تۊم، شای شیرین شېوە
باقی ئېختیار بە دەستی وېتەن
هەرچی مەواچی، سەرم نە ڕېتەن
عەشقی تۊ بېیەن وە پاپېچی پام
حاڵی من ئېدەن، عەرزم کەرد تەمام
هۊرگەردم نېیەن، نە قەسری دڵدار
ئەر سەد بواچی، کەرام سەنگەسار.
[1]