شاهدێ قودسی نشان حوسنە ژ ڕەمزا ئەزەل
دا مە ب دەستێ سوڕێ جامێ مەیا «لم يزل»
مەی کو بچت ساغەرێ د دەستێ وێ دلبەرێ
سووندێ ب خالق دخوم ڕۆژە د بورجا حەمەل
دێم د جامێ مە دی سوڕ د مودامێ مە دی
لەو مە ژ مەیخانەیێ گرتییە بەردەر مەزەل
هەر ژ کەڤانێ ب وەش قەبزە زەرێ گۆشەڕەش
گەزمە ب جوهت تێنە دل کەس دمرت بێ ئەجەل
حوسن و سوڕا سوورەتێ کەس ددرت قودرەتێ؟
لەو د ئەسل دوورە ژێ تەعنەیێ «لَمّا أفَلْ»
زوربە وە تێتن عەرەب تێک چەڤاندن قەسەب
قەنج ب چەهڤان مە دی جەنگ و جدالا جەمەل
شیر و ڕمان ڤێکڕان پەنجە برن تێکڕان
لەو مە دکن ژێکڕان قیمە دکن دل د گەل
نازک و قەنجا شەپال دل ڤەگەڕینت مەحال
لێ ژ مە دێ دل ببت دل ب مە دت موحتەمەل
نەیشەکەر و دێم دوڕێ دا مە ب دەستێ سوڕێ
جام و قەدەح شوبهی ئاڤ لەو مە ڕەوان تێن غەزەل
گەر چ ب چەشمێ «أنا» عالەم مەلا کر فەنا
«دونَ فَنا بابِکُم إنَّهُ عَبْدُ أقَلّ»
#مەلای جزیری# [1]