تاریخو ژیوای پیرەکا هۆرامانی
بەشۊ پەنجەمۍ
پیر ناری هۆرامی:
چېرو ڕۊشنایی (سەرەنجام) ینە یۊن جە حەفتا و دوە پیرەی، یارو سان سەهاکی بەرزنجی بېیەن، سەڎەو هەشتەمو کۊچینە ژیوان، جە هۆرامان ئامان دنیاوە، هەر چاگەیچ وانانش و یاوان پەنە، دمایی لوان پەی دەگاو (شېخان) ی جە خزمەتو (سان سەهاکی بەرزنجی) نە مەنەنۆ تاکو خەرقەش پۊشتەن، ئیتر خەریکو ڕانمایی خەڵکی بەن.
پیر ناری چڼین شېعرېش شۊنیرە جیامەنېنۍ، کە فرە شیرېنۍ و ڕەوانېنۍ، چن نموونێ جە شېعرەکاش:
یاران مزگانی شام نە کۊی مێرەن
میرم نۊشزادەن سەرمایەی خێرەن
شاهم شاپوورەن پوور ئەردەشېرەن
پەرۍ دوژمنان چوون بەچکە شېرەن
میرش سەنجنی وە چەشمەی یاری
نە بەرەش ئۊرمزد وېش دا دیاری.
ئی شېعرۍ (پیر ناری) باس جە ڕازێ شانامەیەن پی تەرزە:
(شاپووری یەکەم کوڕو ئەردەشېری ساسانی) لوان پەی ڕاوۍ، دلۍ باخێنە چەمش کەوتەن بە کناچێ کە دلۍ بیرێنە بە دۊلکێوە فرە قورس ئاویش هۊرگۊستېنە، کە وەڵتەر چن پیێ خەریکۍ بیېنۍ نەتاوانشا ئا کارەیە کەران، شاپوور وەختێ چەمش مەگنۊ بە کناچەکۍ مزانۊ کە کناچۍ میرێ دەسەڵاتدارینە، دمای جەنگێ چەنی دژمەنەکا تاتەیش، ژمارێ فرۍ جە پیایا بنەماڵەکەیشان کۊشیێنۍ، چەنی ئانەیچ حەزش چەنە کەردېنەو مارەش کەردېنە، دمایی چا ژەنېشە کوڕێش بېیەن، نامېش نیان (هورمز) .
مەبەس جە گېڵنایۆ ئا ڕازۍ، مشنای پایەو دەسەڵاتو سان سەهاکین بە پایەو دسەڵاتو پاڵەوانو دلۍ ڕازەکۍ.[1]