بازار وکیل #شیراز# یکی از مشهورترین بازارهای سنتی و تاریخی این شهر است. این بازار کە بە فرمان #کریم خان زند# ساختە شدە است، اکنون در مرکز شهر قرار دارد و از جملە جاهای دیدنی شیراز بە شمار می رود.
$تاریخچە بازار وکیل شیراز:$
به نظر می‌رسد هنگامی که کریم خان زند برای سرکشی به شهر لار رفته بود، با دیدن بازار قیصریه شهر لار تصمیم می‌گیرد بازاری شبیه به آن در شیراز بنا کند تا محلی برای تجمع کسب و کار و امور اقتصادی مردم شیراز ایجاد کند. بر اساس نوشته‌های تاریخی ساخت بازار وکیل شیراز به دستور کریم خان زند در سال 1793 میلادی آغاز می‌شود و پس از گذشت 21 سال در 1814 میلادی آخرین مراحل ساخت آن به پایان می‌رسد. با پایان کار ساخت‌وساز، حجره‌های بازار وکیل به محلی برای انجام تمام امور بازرگانی، خریدوفروش کالاهای خارجی و داخلی، صدور و دریافت حوالەجات و امور صرافی تبدیل شدند و این بازار مرکز اقتصادی پایتخت وقت ایران می‌شود.
فرصت‌الدوله شیرازی در آثار عجم درباره این بازار چنین می‌نویسد: بازار وکیل یکی از بازارهای مرحوم کریم خان وکیل است. شالودەهای آن از سنگ های بزرگ ساختە شدە و در وسط بازار چهارسویی است کە سقفش بسیار بلند و طرازش دلپسند است. یک بازار بزرگ تا برسد بە چهارسوی مذکور چهل و یک طاق است، آن را بازار بزازان گویند از هرگونە اقشمە و امتعە دارد. سماور و بلور فروش و خیاط و غغیرە نیز در آن هست. بازار دیگر چهل و شش طاق است آن را بازار کلاهدوزان نامند از کلاهدوز و اصناف دیگر دارد مع بسیاری از صرافان.
$ساختار بازار وکیل شیراز:$
مانند تمام بازارهای سنتی، بخش‌های مختلف بازار وکیل نیز در قدیم به نسبت مشاغلی که در هر بخش بازار تجمع کرده بودند به نام‌های خاصی مثل بازار بزازان، بازار مسگرها، بازار کلاهدوزها و اسامی از این دست شناخته می‌شدند.
$معماری بازار وکیل شیراز:$
بنای این بازار از جنس گچ، اجر و اهک ساختە شدە است و ستون های از جنس سنگ تراشیدە، ساختمان ان را بە یکی از مستحکم ترین بناهای عهد خود تبدیل کردە است. سقف چهار سوق بازار پیش از این ارتفاعی در حدود 11 متر داشت کە هم اکنون بە دلیل خاکریزی کف بازار ارتفاع ان بە 10 متر کاهش پیدا کردە است.
در گذشتە، تمام کارهای بازرگانی، خرید و فروش کالاهای داخلی و خارجی و مبادلات همگی در حجرەهای این بازار انجام می گرفت. در واقع بازار وکیل در ان دوران مانند قلب واقعی شیراز بودکە تمام امور بازرگانی در انجا بە جریان می افتاد.[1][2]