خەرمانوو نورەی
تاتەم بە گۆچانەکېش شەوەش زڕنا، وەرمش چەمۍ گرڎەینە تۊرنا، سۆبەو دارەکاش گەرمکەرد. کە هامنەکەش بە هەسەرە زەردێ دارە نەرێ عالێش ماسناوەکەوە ئاردێبېنێ. وەرو وېشرە واچې ئێ دارێ مەڕەو تەنگانەینە نەسۆچنی تامش نیا.
ئەڎایچم، مەمە دێ دەمو دمابەرو ژیوایشاوە، کە دەقیقەن هیزی شەوېش جە ئەیێ بییەبێ. تاتەم سەرەش وریێ پەی ئانەی نامېش بنیۆ تایلەند. ئاخر تام و بۊوەو برنجەکەیش ئڼە وەشەبییێبێ، گەرەکش بییەن دما تیکەو ژیوایچش، لەزەتی بۊو بنەو دڎانیشنە هەر مەنۆوە. هەرچن دماتەر پاسە بەرنەشی و کاک نەریمانیم نامې نییا سەروان.
خەریکا کاتو بانگین، گەوهەرۍ؛ چایەکەی دەم کەرە، ئیسە حاجی حەمەڕەزا فووش کەرۊ پۊرە، با فریاو نماو بەیانی گنوو. دنیا تەمام تاریکەبێ، چن لایێوە سەرسمێم دێ، کاتبێ لووتەم کېشۆ دیوارەکەو یانەو عەلی قالەیرە، هەر نۆعێبێ دەسودیمەکەم گېرتوو نماما وانا. سەرداو کۆتایی ساڵەو هەشتا و دوې، حەلش نەبې، سەردا لوێ بەڎەنوو کەڵایچ!
هیچ لایێ مەبۊ بە یانەو وېت، سۆبەهاڵ گرمەش مێ، ئەڎام هەر نۆعێش کەرڎەبێ، چایەکەش یاونابې پەنە، تەقەو قوڕو پیاڵەی یاوێ یانەو لالۊ مینەی، تاتەم نان و کەرېش واردەو بەزمێ گەناسەنەچەمش کەرد ملەرە. زاڕۆڵێچ ئینە گەرمە وتەینە، کەس مەیارۆ وېش بیۆ قەڕەو کاک مەریوانیم، خوانەکەرۊ کەس یارۆ هایش کەرۊوە. کاک نەریمانم قەساببێ، ئەشییای زوو لوێ حەیوانەکەش سەرەبڕیێ و، بەرڎێش بازاڕ.
خەریکا وەرەتاو گنۊ بەرزایی کەشەکا، کاتو لوای دەمو ئاژەڵەکەیۆن. ڕەنگین، ئەسمەر دەسبارێم دەیدێ، با حەیوانەکەی وزمې ڕا. حەیوان حازربی پەی جمای، ڕۊڵە یاخوڎا کەچی نێ ڕاتا، ئی ماوە ئەڎاتا بۊنەو ساوەڵەکەیشۆ، مەتاۋۊ یارمەتیتا بیۆ.
گەوهەرۍ؛ من وردە وردە حەیوانەکەی جمنوو، تۊیچ سڵێمانی و کەیوانی وربېزنە، با بەیا شۊنیمرە، واچەشا پەنە: نەیاو خەرمانو نوورەی یاوام پەنە. کازمیچ دماتەر هایکەرۆ، با بلۊ لاو ساوەڵەکا.
حەکایەتەکاو ژیوای، پەڕێنێ حەسرەت و مانیای و یاڎەوەریێ تاڵێ و شیرێنی.
سەروان محەمەد سەعید.[1]