داستانۊ شېخی سەنعانی
بەشۊ دواڼزەهەمۍ
دمای بېئومېڎ بیەی هەر چل موریدەکاو شېخی سەنعانی، ڕاسەوڕاس گېڵێوە ڕووەو مەککەی موبارەک، گېڵێوە پەی یاگۍ وېشا کە پاڵو کابەتوڵڵایەن. ڕانە یاوێ بە شېخێ نامداری هەکە وەڵتەر جە لاو شېخی سەنعانیۆ ئامابۍ پەی حیجازی، هەواڵ و شېخی سەنعانیش پەرسا موریدەکاش، ئاڎییچۍ بە چەمۍ پەڕ هەڵسېوە حاڵو وەزعشان یاونانە، ئاڎییچ جەنیشا گېڵاوە پەی مەککەی.
بشین بە سەروەخت، جەرگەی موریدان
شین وە دماوە، خاتر پەرېشان
هەر چل موریدان، ڕوو نیان بە ڕا
یەڵغارشان دا، تا خانەی خودا
هەر کەس مەپەرسان، جە سەنعان خەبەر
جە گومڕاهیی ئەو مەواتەن، یەکسەر
واتەن، بە تاقی عیشقش هانە سەر
عیلاجش نییەن، پەی دیەن دولبەر
مەگەر لوتفی هەقق، بیاۊوش بە داد
وەرنە عیلمی شېخ گرد لووان ، وە باد
خەلیفەی عەزیم شېخی سەنعان بۍ
ساحیب عیلم و فەزڵ، جاو و مەکان بۍ
چن ساڵەن لووان، عەزمی سەیاحیی
بۍ خەبەر جە کار کەردەی ئیلاهی
ناگا، پەی تەقدیر ڕاش کەفت وە حیجاز
موریدان تەمام ئامان وە پېشواز
ئەحواڵی سەنعان، پەرسا جە یاران
جە دیڎە ڕېزا، ئەسرین، چوون واران
گوزارشی شېخ عەرز کەردەن، جە لاش
جەو دما ماڵان، ڕوخ نە خاک پاش
تا یاوان، بە شار، کەعبەی موعەززەم
وزووء، تازە کەرد بە ئاوی زەمزەم
ڕوو کەرد بە حەرەم سڕپۊشی سەتتار
کەردش ستایېش، پادشای غەففار
ڕوو ماڵان نە خاک، کەردش موناجات
ناڵا، نە دەرگای (قاضی الحاجات)
واتش: یا کەریم کەرەم دارەنی
ئاگات، جە بەندەی شەرمەسارەنی
باجەتی خوڎا و حەزرەتی ڕەسووڵ
ئیستیدعای بەندەت، بکەرە قەبووڵ
سەنعان خەلاس کەی جەی ماجەراوە
جە گومڕاهی، بەرشۊ، بە ڕاوە
ئېدش وات: لاڵا تا بە خورئاوا
دۊعاش بە هەدەف ئیجابەت یاوا
فارع بی جە هۊش، جە سوجدە بەردەن
زاناش، بە تەسریح یە خاوش بەردەن
واتش: بېدار بە، ئەی یاری غەمخوار
دوعاش قبووڵ کەرد، سیڕپۊشی سەتتار.[1]