باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ سەڎ و شەسس و پەنجەمە
حەزرەت ئەمرەش فەرماوا بە ئەسحابەکا، کە ڕاگیری جە عومەری نەکەران، مېمانداریش کەران.
حەزرەت فەرماوا: قاپی بکەن واز
پەنا هەر بە زات دانای بۍ نیاز
ئەسحاب هیچ کام، جورئەت نەکەردش
تا حەمزە تەشریف وە قاپی بەردش
بۍ خەوف نە گەردش گەردوونی ئەفلاک
دەردەم بابی خەیر مەفتوح کەرد بۍ باک
عوممەر بەو هەیبەت هەر بەو سامەوە
بەو ئەسلیحەی جەنگ نە ئەندامەوە
شیی وە ئەندەروون ڕوو بە ڕووی حەزرەت
سوجدە بەرد وە تاق دوو ئەبرۊی حەزرەت
حەزرەت هەم موخەیر ببی جە حاڵش
تەشریفش ئاوەرد وە ئیستقباڵش
دەستی موبارەک بەرد وە جوهد و جەخت
باهووی عوممەر گېرت وشارا وە سەخت
تاسیرش یاوا بە ئیستخوانش
شیی نە شەرای مەوت ڕۊحی ڕەوانش
عوممەر کەلیمەی شەهادەت وانا
وات: یا محەمەد هانا سەڎ هانا
خوڎا یەکێوەن تۊ هەم ئەی ڕەسووڵ
بەندە وە ئوممەت وېت بکەر قبووڵ
من هەم بە نبوەت تۊ باوەڕم کەرد
بە خوڎای واحد ئیمانم ئاوەرد
بە دڵ تا زیڼەم گېیانم نە ڕاتەن
بیناییم دایېم نە قەدەمگاتەن
یارانی حەزرەت ساکە زاناشان
وە ئاوازی بەرز تەکبیر واناشان
جە شاڎیی ئیسلام شای ئیمام عوممەر
سەڎاشان جە شار مەککە شیی وە بەر
بوبەکر و عومەر و عوسمان و حەیدەر
ڕازیی بۊ لېشان حەقق جە باڵای سەر.[1]