عنوان: ایین مسیحیت و اثار باستانی اش در کوردستان/ بخش چهارم
نویسندە: #سارا سردار#
$تاریخ و اماکن باستانی دین مسیحیت در کردستان$
در مورد آغاز گسترش مسیحیت در کردستان منابع کمی داریم، اما به طور کلی مورخان و جغرافی دانان از دو مسیر اصلی ورود مسیحیت به بین النهرین و کردستان صحبت می کنند.
راه اول: می گویند آغاز گسترش مسیحیت در کردستان از طریق مبشرین بوده است، اینها مسئول گسترش مسیحیت از طریق گفتگو و اقناع بودند. مبشرین افرادی بودند که از نظر دینی به درجه بالایی از دانش و علم دینی رسیدند و توانستند مردم را به شناخت و ایمان به مسیحیت دعوت کنند. اولین بشارت دهنده ای که به کردستان آمد، دوست صمیمی و شاگرد حضرت عیسی بود، به نام (مار توما) که بعدها به ارمنستان و قفقاز رفت و بعد در هند درگذشت. منابع می گویند مسیحیت ابتدا در منطقه #رها# یا #اورفا#ی کنونی در شمال کردستان گسترش یافت.
رها شهری در شمال کردستان است که به شهر انبیا معروف است، این شهر مرزی مرکز مدنی و علمی و مرکز فعالیت نهضت فرهنگی سریانی در قرن دوم بوده است. به نظر می رسد این شهر محلی برای گسترش مسیحیت به سایر مناطق شهرهای ما بین النهرین بوده است. گروهی از معلمان مدرسه دینی ساده ای در این شهر راه اندازی کردند، اما بعدها در زمان مر افرایم در سال 363 میلادی مدرسه علمیه تشکیل و تأسیس شد.
داستانی در مورد چگونگی آمدن مار توماس به کردستان وجود دارد، که می گوید: برای اولین بار توماس در قرن اول پس از میلاد به دعوت پادشاه شهر رها، که از خداوند عیسی خواست تا به او کمک کند تا دخترش را از صرع درمان کند، اما عیسی مسیح، یکی از نزدیکترین اشخاصش را کە یکی از دوازده شاگردا نش بود، همراە با دو یاور بە سوی پادشاه رها میفرستد و دختر پادشاه به دست رسولان عیسی مسیح شفا می یابد، بنابراین پس از این واقعه، پادشاه تصمیم می گیرد به دین مسیحیت روی بیاورد بدین ترتیب، با گذشت زمان و بازگشت مبلغان، مسیحیت در شمال رافدین رشد کرد و بر تعداد پیروان افزود.[1]