لە مەی نۆشیم ئەگەر مەنعم بکەن مەئمورەکانی شەرع
شکاتی خۆم ئەبەم بۆ لای حەکیمی حاڵ زانی شەرع
بەڕۆژوو بووم برۆم دی وامەزانی مانگە بۆم دەرکەوت
ئەبینم شۆڕشی مانگە، لە ناو دێوانەکانی شەرع
ئەگەر زاهیر تەنەفوور کا لە سەیری ڕوومەتی ئاڵت
ئەبێ تووشی جەزای خۆی بێ، بە ئەمری ئامیرانی شەرع
خەیاتەی زوڵفی دووتا کرد، کە یەعنی لا لە جادەی دین
لە نەفییۆ بردی بۆ ئیسبات، هەموو فەرمانەکانی شەرع
لە شەوقی سەفحەکەی کوڵمی، ڕەشی ئەگریجەکەی تایتای
خەیاڵم هاتە سەر وەسفی هەموو نەقڵ و بەیانی شەرع
ئەلا ئەی ئافەتی دڵ ئەمڕۆ بۆ چی بێ مرەوەت بووی؟
مەگەر بیمت ئەسڵەن نییە، لە ئەمری حاکمانی شەرع
لە بۆ تەحسینی مەسنووع خوا وەک چاوی تۆ نابێ
لە ناو دووسەد کتێبخانە و کتێب و دەفتەرانی شەرع
لە باخی فیکری میللەت، تازە نێژرا دارەکەی ئومێد
ئەترسم ڕیشەکێشی کەن، برا بێکارەکانی شەرع
ئەفەوتێنێ حوقووقی ئێمە بۆ نەفعی خسووسیی خۆی
درۆی زل زل ئەکا بۆمان، بە زمانی ساحیبانی شەرع
بە مەستی قانع هات و بە مەستانە بە چۆکا هات
لە سەر دەردی دڵی ئیجرا ئەکا ئەمر و بەیانی شەرع

هۆزانەوان: #قانع#
دیوان: #باخچەی کوردستان#
[1]