باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎری پاوەی
بەشۍ ششەمە
باس جە سەرەتاو درووسکەردەو جەحەڼەمی کەرۊن:
پادشای قەهار، دارای بۍ ئەندېش
دوزەخ درووسکەر، جە قودرەتی وېش
هەفت تەبەق زەمین، بە دووکەڵ ڕەش کەرد
یەک جە بانی یەک، گرد پەڕ ناتەش کەرد
هەزار ساڵ تەمام، دەمناشان وە دەم
تا کە قرمز بیی، بۍ زیاڎو کەم
دیسان هەزار ساڵ، دەمناشان زەروور
تاگېڵان ڕەنگش، سفید، چوون کافوور
پەی پەی دەمناشان، ئەیزەن هەزار ساڵ
تا کە سیا بی، چوون سیا زوخاڵ
ناری جەهەڼەم، ئیستە، سیاهین
خیلافش، نییەن، حەق وېش گەواهین.
[1]