باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎری پاوەی
بەشۍ پاڼزەهەمە

دماجار میکائیل ئامارە سەروو زەمینی و قەناعەتش بە زەمینی کەرد هەکە خوڵەش دۊ پەنە، ئاڎییچ خوڵەکېش یاونا لاو زاتو حەقی:
میکائیل لووا، وە یەک نیم نەفەس
تا شیی وە حوزوور، بارەگای ئەقدەس
عەرزە سەر زەمین واتەن مەرفی ڕەقق
عەرز کەرد بە جەناب، مەوجوودی موتڵەق
ئیسرافیل وە حوکم، ڕەبولعالەمین
ئەو هەر ڕوو نییا، وە ڕووی سەر زەمین
وات: حوببولفەرمان، ئەمری کارسازەن
وە قەدەر ئیمکان، خاکم نیازەن
زەمین جواب دا، وات: خاکم نییەن
جە مەخلووقی بەد، عەزابم دییەن
باز هەم ئیسرافیل، چەنی جوبرائیل
پەیشان خاک نەبیی، تا شین لای جەلیل
ئەوان هەم ئەحواڵ، واتەی سەرزەمین
عەرز کەردەن، جە لای ڕەبولعالەمین
فەرما: عیزرائیل، فەردی تەنیای تاک
وە تەعجیل کیاست، وە زەمین، پەی خاک
قابز وات: زەمین، مەنزوورت چېشەن
زەمین و زەمان، حەقق سونعی وېشەن
ئەگەر مەیلش بۊ، گەردوونای گەردوون
مەکەرۊت، وە ئاو، بەبۍ چەند و چوون
زەمین وات: قابز حیکایەت دوورەن
ئامەنتو بیللا، خوڎام غەیوورەن
جە ڕووی دنیاوە، بەعزێ خاک ئاوەرد
سەبز و سفید و سییا و سرخ و زەرد
بەردش وە حوزوور، بینایی چاوان
شای کەسیر ئەلتەف، کەرەم فراوان.[1]