داستانۊ جەنگو مېیانو ئاسمانی و زەمینی
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎری پاوەی
بەشۍ سیهەمە
حەزرەتو ئاڎەمی وەڵۍ ڕۊح ئەسپارای، میوەو بەهەشتیش داواکەرد، کوڕەکېش بە نیازو پېڎاکەردەی میوەی لوێ:
جەودما، فەرما، بە دڵەی پەڕ ئېش
وە دوو کەس، هەنی، ئەولادانی وېش
واتش دەروونم، ها بیی وە زوخاڵ
پەی نەختێ میوە، تازە، ترش و تاڵ
بشان وە بەهەشت، وەبۍ داواران
وازان جە مەعبوود، بەعزێ باوەران
یاران ڕاهی بین، وە فەرموودەی ئەو
پەی میوەی بەهەشت، وە دەوانی دەو
دیش چەو لا، ئاما، یەک فریشتەی پاک
دوو مەلائېکە، شۊخی شەرەفناک
فریشتان پەرسان، عەزمی کۊتانەن
پەی چە مەکانێ، جست و جۊتانەن
عەرزکەردەن پېشان، چگۊنەگی حاڵ
ئاڎەم، پەی مېوە، ها بیی، وە زوخاڵ
واتشان جە باخ، جەڼەتولماوا
بەعزێ میوەی خاس ڕەسیدە، یاوا
ئېمە ئاوەردیم، چەو چەنی وېمان
پەی ئاڎەم مەبۊ، ئیسە ها پېمان
چەنی فریشتان، ئەوانیش وە هەم
تا شین، وە حوزوور، جانابی ئاڎەم
[1]