داستانۊ جەنگو مېیانو ئاسمانی و زەمینی
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎری پاوەی
بەشۍ سی و دوەمە
میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی باس جە سەروەختو کفن و دفنو حەزرەتو ئاڎەمی کەرۊن:
جوبرەئیل نەعشش، جە خەڵق کەرد دوور
غەسل کەردشان، بە سەدری کافوور
جڵەی پەڕ جە نوور، کەرد وە تەکفینش
کەردشان نماز، وانان تەڵقینش
نەعشی موبارەک، ئاڎەم بەردشان
جە کۊی سەراندیب، مەدفوون کەردشان
حەوا، ئەولادش، تەمام سەرانسەر
کەفتەن نە زاریی و چەمەریی و چەمەر
پەڕ چەشمە هووناو، نە چەم جاریی کەرد
ئەوەند، واوەیلا، شین و زاریی کەرد
ڕووی وېش وە مەودای ناخوون پارە کەرد
شاڎییش جە یانە، دڵ ئاوارە کەرد
سەرتاپاش، ڕەنگ کەرد، وە زۊخی زامان
یەخەی عەنبەرین، دڕڕی تا دامان
تا هەفت ساڵ تەمام، وېش ئازیەت پۊش کەرد
بەو هەفت ساڵ تەمام، هەر ئادەم ڕۊش کەرد
هەر ئەو جەزەع و فەزەع تەرانە
بی بە عادەتی، پەی ئەهل زەمانە
حەوا، هەم کۊچ کەرد، پەی یۊرتی عەدەم
تەشریف بەرد وە لای، جەنابی ئاڎەم
[1]