داستانۊ جەنگو مېیانو ئاسمانی و زەمینی
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎری پاوەی
بەشۍ چل و ششەمە
کەشتیەکەو نووحی پا گردە حەشاماتۆ جە (کەشو جوودی) نیشتەوە، یاگێ دڵگیرە، پەوکەی سەرنشینەکۍ کەشتیەکەنە وەستېرەو چاکە بارگەو بنەشان ۋست، واتشان ئینە تەوەللودێ دووبارەن، جارێتەر ئېمە جە ئەڎێ بیېنمێ:
کەشتی، بەو مەخلووق، زومرە گشتەوە
ئارامی، جە بان، کۊی (جوود) نیشتەوە
جە ماه موحەڕڕەم، یەومی عاشوورا
کەردشان خەیاڵ، ئیرادەی سەحرا
مەخلووقات یەکسەر، بەر ئاما وە بەر
کەردەن، شوکرانەی، دەهەندەی داوەر
چېش کەردەن، تەعریف، زەوق و شادیشان
ڕۊشنی بیات، دنیای باریشان
جە زەوقی ئاهەنگ، مەواتەن یەکسەر
تازە، پېڎا بین، جە بەتنی مادەر
دامان، کۊی جودە، جە گوزەرگاشان
یەکسەر گرد بینای شەهریی نیاشان
غەرەز ئەو جېگە، گرد بی بە جاشان
تەمام بیی یاتاخ، زەید و ماواشان
ئاخر خوڎاوەند، بېچەند و چوونی
نازڵ، کەرد پېشان، دەردەو تاعوونی
غەیر جە هەشت نەفەر، ئەهلی بەیتی نووح
باقی گرد، قابېز، کەردش قەبزی ڕۊح
نووح و سام و حام و یافت، هەر چوار
چووار زەوجشان، مەندەن، بەر قەرار
[1]