داستانۊ جەنگو مېیانو ئاسمانی و زەمینی
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎر و پاوەی
بەشۍ شەسس و پەنجەمە

عەبدولموتەلیب دمای مەردەی عەبدوڵڵای کوڕیش، قامەتش خەم وەرد، لوانە دلۍ وەرمێ قووڵی، وەرمەکەشەنە دیش:
عەبدولموتەلیب، قامەتش، خەم وەرد
شەوان، تا بە ڕۊ، هەر زاریش، مەکەرد
شەوێ نە شەوان، شیی نە جامەی خاب
سەرنیا، وە بان، موتتەکای، گوڵاب
نە خواب دا، دیش یەک زەنجیری زەڕ
تەمام شەرق و غەرب، موڵکی بەحر و بەڕ
وە ئەمری بېچوون، پاکی ئیلاهی
پۊشا، ڕووی زەمین، جە مەه، تا ماهی
سەر حەڵقش، جە بان، پەشتی ئەو بەندەن
سۊماش، جە سیمای، ئافتاب، سەندەن
ناگاه، ئەو زەنجیر، پەڕ زیب و زېوەر
تەبدیل بیی، بە یەک، درەختی ئەخزەر
چەم وەردەن،چەنی، میوەی ڕەنگاوڕەنگ
بەڵام، ئەو درەخت، پاکیزە، قەشەنگ
دوو پیری کامڵ، نوورانی، خۊش بەخت
هەردووشان، نیشتەن، نە سای ئەو درەخت
چی، واقیعاتە، کەردش، تەعەجوب
هانا، کەردشان، کېش، یا عەبدولموتەلیب
بەختت، بوڵندەن، کەوکەبت بەرزەن
بورجی تالیعت، سەد هەزار، تەزەن
تا، پەرسا، لېشان، نامشان، چېشەن
چی عەجایبات، دڵ، وە ئەندېشەن
یەکێشان، وات: نوحی نەبیوڵڵان
ئەو یەک ئیبراهیم، خەلیلوڵڵان
واتش: ئەی درەخت، پەڕ بادە ساوا
پشت، بە پشت، ئامان، ها وەتۊ یاوا
جارێ نەوهاڵەن، نەیاوانش بەر
پەی تۊ، تا مەحشەر، مەبەخشۊ، سەمەر.[1]