داستانۊ جەنگو مېیانو ئاسمانی و زەمینی
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎر و پاوەی
بەشۍ حەفتاهەمە

میرزا ئۆلقاڎر و پاوەی، باس جە سەروەختو ئامای دنیای حەزرەتو فەخرو کائیناتی کەرۊن، کە چەنی دەشت و دەر، کەش و کۊ، ئاسمان و زەمین، فریشتەکۍ ئاسمانی، مەلائېکەکۍ عەرشی، کەوتۍ شاڎیی کەردەی. باس چانەیە کەرۊن کە چەنی بە ئامای دنیای محەمەدی (ص)، ئایینە وەڵینەکۍ قورساییشان نەمەن، ئایېرو هارگێشا کۊشیاوە:
وە قەمچی خەیات، کاڵای، لایەنام
خولاسە، حەریر، پۊشا، بە ئەندام
کەش و کۊ و کەمەر، سەحرا و هەرد و بەرد
وە شانی حەزرەت، ئیمانش ئاوەرد
گشت بیی بە گوڵزار، ڕەنگی کاو و کەش
گوڵان، خوش دەماغ، بوڵبوڵان، سەروەش
مەردووم، مایېل بۍ، گرد بە سەفا و سەیر
خەیاڵاتی، شەڕ، تەبدیل بیی بە خەیر
کلیسا وە کشت ڕەهبانان، جە دوور
ئەو شەو وە جاریی یەکسەر، بین خاپوور
بتی بتخانەی، عەرسەی، سەرزەمین
جە(سەر تا وە پا)، شەقشەق بیی، جە قین
شەیتان، جە غەرەز، یەخەی وېش کەرد، چاک
تەختی بەتلیسش، نگوون بیی، وە خاک
سەریری شاهان، گرد، بیی سەرنگوون
فەرمان فەرمای دەور، توونا بیی وە توون
زبانی مەلیک، گومڕای، دڵ جە سەنگ
یەک ڕۊژ، جە تەقدیر، گرد بی لاڵ و لەنگ
وشک بیی دەریاچەی سەرچەشمەی ساوە
یەهوودان، جە موڵک مەسکون، نەماوە
ئەو شەو جە شەرەف، زەلزەلەی گران
ناگاه، کەوت، ئەو تاق کیسرای، نەوشیروان
جە موعجیزەی پاک، مەولووڎی، خاتەم
سەر تاقی جامڕېز، شەقشەق، بیی وە هەم
چواردە کەنگرە، ئەو پارچەی ڕەنگین
چە تاقی کیسرا، ئاما، بە زەمین
ئاتەشگەدەی فارس، زەڕدەشتی مەشهوور
هەزار ساڵ، تەمام، مەگڕیا، جە نوور
جە موعجیزەی خاس، شای خەیرولبەشەر
مەحموودی موختار، سالاری مەحشەر
بەو زبانەی بەرز، نەعرەتە و خرۊش
جە شەوی مەولوود، حەزرەت، با خامۊش
نە سۊزنەی ئاتەش، نە ئاتەشخانە
بەڵ، بیی، بە (عیبرەت)، ئەهلی زەمانە.[1]