داستانۊ جەنگو مېیانو ئاسمانی و زەمینی
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎر و پاوەی
بەشۍ حەفتا و دوەمە

میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی، باس جە حاڵەتێ کەرۊن، کە ملو (ئامین)ېرە ئامان، ئەڎاو پېخامئاوەری سەروەختو پېڎابیەی کوڕەکەیشەنە (محەمەد)، باڵدارێ چەرمە ئامان پەشتەو سەرەو ئامینۍ، کە زەیسانە بیېنە، جامڵێ یام پیاڵێ ئاویش دێنە پەنە، کە جە کافووری چەرمەتەرەو جە قەڼی شیرینتەرە و پېسە یەخاوۍ سەردە. جەمعێ جە ژەنە نازارا ئامێنۍ لاش، جیاتی (مامانۍ)، ئا ژەنۍ، هامسەرۍ پېخامئاوەرە وەڵینەکا بېنۍ:
هەم جە ئامینە، مەنقوولەن، ئېم شەو
واتش: بېدار بیم، ساتێ وەنگ وە خەو
لاڎێ لەرز کەردم، عەتەش یاوا، پېم
حەیران بیم ساتێ، جە حاڵاتی وېم
دیم مورغێ سفید، شیرین پەڕ و باڵ
ئاما، نیشت، جە لام، چوون حاڵزانی حاڵ
یەک قەدەح، لەبڕېز، ئابی خوشگوزار
ئاوەردش پەرێم، وېنەی خزمەتکار
گومان، مەبەردم، داخۊ، یە شیرەن
یام، عەتری کافوور، یام بۊی عەبیرەن
وەقتێ کە نۊشام، دیم دەوای دەردەن
چوون شەکر، شیرین، چوون یەخاو، سەردەن
جەمعێ جە ژەنان، شۊخی، باڵا بەرز
گرد، پەریی پەیکەر، ڕەندی حوری تەرز
مدان تەسکینم، پەی پەی، جەو حاڵەت
هەریەک، بە نەوعێ مەکەرد، دەلالەت
من هەم، بە خەیاڵ، قەومی میهرەبان
مەواتەم، یاران، داخۊ، یە، کېبان
ئەم شەو، چەنی من، وەیتەور، دڵسافەن
ئەر، هەن، جە ئەولاد، عەبدولمەنافەن
بەڵا، مەعلووم بیی، جە دمای، ئەوان
مامان، هەر مامان، تاکە، هەفت شەوان
یەکێشان، (حەوا)، زەوجەی ئاڎەم بۍ
یەکێ،(عاسی)یە، یەکێ (مریەم)، بۍ
یەکێشان (سوغرا)ی، مووسای سەروەر بۍ
یەکێشان (سارا)، یەکێ (هاجەر)، بۍ
دیسان، نیدایێ، وە سەمعم، یاوا
واتش: ئەو نۊهاڵ، جەڼەتولماوا
بپۊشە، جە خەڵق، پەنهان، جە نەزەر
نەوینۊش، وە چەم، دەییارەلبەشەر
گشت وە موحەمەد، سەر فرۊز، کەردەن
هەریەک، وە نەوعێ، شوکری حەقق کەردەن.[1]