داستانۊ جەنگو مېیانو ئاسمانی و زەمینی
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ نەوەڎ و یەکەمە

محەمەد، چەنی دوە نەفەرەکەی کیاستشان پەی شوانی، لوانە دەشت و دەر، بەڵام قومیێوە چەمەڕوان نەکریا ڕوەشدا، دوۍ فریشتۍ جوانخاسۍ، جە ئاسمانۆ وەستېرە، محەمەدشان ۋست سەرو قەڵادوشکاشاو بەردشان پەی کەشێ بەرزی، وەختێ حەلېمۍ و باباش پا هەواڵەیشان زانا، بە پەلە لوێ فریایشۆ، ئیتر محەمەد بە گفتوگۊی شەکەربار، باسو قومیاکەیش گېڵناوە پەیشان:
خولاسەی کەلام هەرسێ چەنی هەم
شین وە چراگاه حەیوان، وە بۍ خەم
ناگا دوو نەفەر، بەرگی سفدید پۊش
یەکێشان حەزرەت، گرت وە بانی دۊش
بەردشان وەبان، یەک کۊهی بوڵەند
سینەش شکاوان، وە بۍ چوون و چەند
یەکێ، جە ئیخوان، ڕوو نیا، پەی ماڵ
پەرێ حەلیمە، ئاوەردش هەواڵ
بە چن ئیزتیراب فەریادش مەکەرد
پەرێ حەلیمە، دادی حاڵش کەرد
وات: موشکېڵ بە گیان، تۊ بیاوی پېش
سینەش، چاک بییەن وە سەر مەودای نېش
حەلیمە چەنی شووهەرش دەر لاد
ڕوو کەردەن، بە دەشت، بە داد و بېداد
تەعجیل کەردشان، تا یاوان بە کۊ
دیش حەزرەت نیشتەن، وېنەی ماهی نۊ
نیگاه بە تەرەف ئاسمان، مەکەرد
دییا پەی حەلیم، زەردە خەنەش کەرد
حەلیمە بۊسا، ڕوخساری پاکش
فەرقی موڼەوەر، تاجی لەولاکش
واتش: فیدات بام ئەرواحەکەی وېم
واقیعاتی وېت، بەیان کەر پەرېم
حەزرەت دا جواب، چەنی ئەغنام
جە لای ئیخوان، نیشتەبېم ناکام
ناگا دوو نەفەر، پېڎا بین جە سەر
من جە لای ئیخوان، بەرکەردەن، وە بەر
چوون نەسیمی سوبح، بادەی عەنبەر بۊ
تا من یاونان، وە بانی ئەو کۊ
قورس وە بێ تېغ سینەم شکاوان
بەڵام زەحمەتێ، بە من، نەیاوان
دەس بەردەن دڵم، نە گۊشەی دەروون
یەک نوقتە جیا، سیای پەڕ جە هوون
ئاوردەن وە بەر، هەوادان، نە خاک
دەروونم جە غەشش، غیرە کەردەن پاک
واتشان: ئانە خەتی لەعینەن
ئەتباعی کفر و ئینکاری دینەن
یەکێشان ئیبریق، سفید چوون سەدەف
ئەو یەک، هەم تەشتێ زەمرود ها نە کەف
ئاوەردەن وە بەر، ششتشان تەمام
نە ئېش بۍ نە زۊخ، نە دەرد بۍ نە زام
وېشان، وېنەی تەیر، شەققە دان وە باڵ
شین وە ئاسمان، وە بۍ قیل و قال.[1]