داستانۊ جەنگو مېیانو ئاسمانی و زەمینی
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎر و پاوەی
بەشۍ نەوەڎ و پەنجەمە

ڕاهیبەکە، بە حەلیمۍ ماچۊ: مادام تۊ بڕوات بە کاهین و بت و بتخانەی نییەنە و مەلی پەی بتخانەی، هەواڵێ محەمەدی بزانی، من جیاتی تۊ ملۊ.
ڕاهیب وات: عەورەت، هەزیان مەواچە
جەی فېشتەر مەبەر، تۊ دەسەپاچە
تاکە من بشۊم، وە تۊی بتخانە
تەنخوای تۊ عەرز کەم، بە مەحرەمانە
پەرێ فرزەندت، کەردەن شەفاعەت
بەل پەیداش، کەرد، (هبەل) جەی ساعەت
ئەو پیری جاهل، خېزا پەلە پەل
تاشیی سوجدە بەرد، سێ جار وە (هبەل)
عەرز کەرد ئەی عەورەت، سەعدیەی دڵتەنگ
مەڕېزنوو هووناو، ئەسری لالەڕەنگ
یەک محەمەد نام، عالەم پەی ڕاغب
ئیبن عەبدوڵڵا، عەبدولموتەلیب
ئارۊ گوم بییەن، جە کووچە شاردا
گېڵان بە مەخلووق، ئەهلی بازاردا
نییەن، نا پەیدان، نمەز کۍ بەردەن
ئیسە ها، پەناش، بە تۊ ئاوەردەن
مەعلوومەن، جە تۊ، محەمەد جە کۊن
هەنی وېت زانی، ئیختیار، وە تۊن
شەیتان، شیی نە تۊی، ئەو چۊی سەندەڵ چۊ
واتش: ئەی مەحشەر، غافڵاوتان بۊ
هەبل، چوون شنەفت، زویر بی، جە قار
ناگا، وېنەی، سەگ، ئاما، وە گوفتار
وات: جە محەمەد، من کارم چېشەن
دایېم، دەروونم، خۊ جە ئەو ڕېشەن
ئەو کەسێ دارۊ، هیچ نەدارۊ، باک
ئېمە گرد، وە دەس، ئاڎ مەبین هیلاک
دنیاش، بەکامەن، فەلەک یارشەن
خوڎای لامەکان، نیگەهدارشەن
تۊ سفارش کە، وە بت پەرستان
وە بادە خوران، ئەهلی سەرمەستان.[1]