داستانۊ جەنگو مېیانو ئاسمانی و زەمینی
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ نەوەڎو نۊهەمە

دمای وەفاتو ئامینۍ(ئەڎاو محەمەد)ی، ئیتر عەبدولموتەلیبی باباش، بارو سەرو شانەیش گرانتەربی، بەڵام دڵوەشی محەمەدیش داوە، ماچۊ: من پارېزەرو ئاڎینا، دماتەر وەرە وەرە نیشانەکۍ پېخاماوەریش چەنەبەرکەوتۍ، ڕاهیبە شارەزێکۍ جوولەکەی و مەسیحی هاگاڎارۍ بېنۍ چانەیە، پەوکەی عەبدولموتەلیبی باباش، ڕوەش کەردە ئەبوتالیبی کوڕیش و ماچۊ:
ساحیب توڕەی میهر، نبوەت مەبۊ
یەقین، پېخامبەر، ئەی ئوممەت، مەبۊ
جە موحافەزەش، وېت نەکەری خجڵ
مورادت جە لای، ئەو مەبۊ حاسڵ
عەبدولموتەلب، شاڎیی کەرد غالب
ڕووی خیتابش کەرد، وە ئەبوتالیب
وات: فەرزەند بشنەو جە ئەهلی کیتاب
گرد، جە محەمەد، مەکەران خیتاب
وە(ئومەلئەمین) هەم واتش جە نۊ
وە زامن من دام، محەمەد بە تۊ
یەک دەقیقە ئەو فەرامۊش نەکەی
هەم شەمعی ئۊجاخ، من خامۊش نەکەی
ئەو جە فەرزەندان، ئەرشەد بشمارە
جە بانی دیڎەت، نیگاش بدارە.[1]