باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ یەرەسەڎ و شاڼزەهەمە
دمای یاونای عائیشەی بە حەزرەتی، ئەڎاش و ژەنەکۍ تەرۍ گرد لوێوە، تەنیا ئاسمای واڵېش چاگە مەنۆ، خەریکەو سەڵەواتدای بۍ، عائیشەو حەزرەت یۊشان گوڵ و یۊشان بولبول، دڵشاد بین وە هەم چوون گوڵ و بولبول.یانەو حەزرەتینە بېجگە بڕێ شۊتی، کە یانەو ئەسعەد ئیبنی عیبادەی پەی ئاردېبېنۍ، هیچشان نەبۍ، حەزرەت کووپێ شۊتش کەردەرەو نۊششکەرد، کووپێچش پەڕکەردو بەردش پەی عائیشەی، بەڵام عائیشەی بە حەیا و شەرمە، ڕوەش نۍ کووپە شۊتەکەی گېرۊ، پەوکەی ئاسمای واڵېش ماچۊ: حەزرەت هەرچیت مڎۊ پەنە، گېرەش، نۊشش کەرە.
ئاخر هەم ئاسما بنتی عەممەین مەند
هەر سەڵەوات مەدا تەکبیرش مەوەند
بەلام عائیشە شای شیرین مەهتاب
مەنمانا وېنەی پەڕەی ئافتاب
نیشت جە لای حەزرەت وېنەی پەڕەی گوڵ
دڵشاڎ بین وە هەم چوون گوڵ و بوڵبوڵ
جەو سێ وەقتەدا جە نەهار یا شام
هیچ حازر نەبی جە نان یا تەعام
غەیر جە بەعزێ شیر خوداوەند دادە
جە یانەی ئەسعەد ئیبنی عیبادە
ئامابۍ پەرێ خواجەی کائینات
جەو دەم هەر شیربۍ جە لاشان سەوقات
حەزرەت بەعزێ وېش تەناول کەردش
هەم قەدەحێ پەرێ عائیشە بەردش
جە ڕووی حەیا و شەرم بانووی دیڎە مەست
ڕووش نەبۍ قەدەح بستانۊش جە دەست
ئاسما واتش: یا ام الموئمنین
هەرچی مەدۊ پېت ختم المرسلین
هەرگیز ڕوو مەکەر لوتف و عەتای ئەو
خا چۊڵ، خا ئاوا، خا ڕۊژ و شەو
غەرەز بە چن شەرم چن شکۊی تەمام
ستانا جە دەست شای خەیرەلئەنام
جە پەنای ئاسما، قەدەح ئاوەردش
ئەو هەم بەعزێ شیر تەناول کەردش
فەرما وە ئاسما، شای مەلایەک خۊ
عائیشە شیرش هیچ نەدا وە تۊ
عەرز کەرد من لوتفت وە چەم مەداروون
چەندان ئارەزوو وە شیر نەداروون.[1]