باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ سەڎ و هەشتا و حۆتەمە
قوڕەشیەکۍ مېیانو وېشانە کەوتۍ واتەو گۊشگېرتەی، واتشان ئی کارو ئی حاڵە فرە سەختەن، چەنی کریۊن ئېمە چېگەنە بە وەشی بژیومۍ، بەڵام ماموزێکېما جە بەنی هاشم یەرۍ ساڵېن حەبسېما کەردېنۍ و ژیوایشا گولەن، مەشۊم چارەو ئی وەزعۍ کەرمۍ.
چەو دما هیشام بن عەمروی حاریس
چەنی هاشمی نزیک بین واریس
شیی وە لای زوبەیر بەنی ئوم مەخزوم
وات: بەنی هاشم یارانی مەزڵووم
سێ ساڵەن مەحبووس قەومی قوڕەیشەن
بۍ نەوا و فەقیر بۍ عەیش و نوشەن
بە چە مەزهەبێ ڕەوان ئەی کارە
نەڎیەنم بە چەم من ئەی کردارە
قەتعی سیلەی ڕەحم هیچ کەس نەکەردەن
ئەگەر کریابۊ مەگەر بە مەردەن
ئېمە گرد لیباس ڕەنگین بپوشین
توعمەی ئاوی سەرد پەی پەی بنوشین
ئەتفالی ئەوان جە بەڎ ئیقباڵی
شەکەمشان بېیەن وە مەشکەی خاڵی
گرد وە دەردی جووع گرفتار بېیەن
بە خوڎا یە ئینساف وە مروەت نېیەن
ئەگەر ئەبوجەهل گومڕای بەنی هیشام
جە تۊ نزیکتەر مەبی وە ئیسلام
ئەو فیرعەونی وەقت حەقق جەی بېزارە
قەبووڵ نمەکەرۊ هەرگیز ئەی کارە
بادا من و تۊ هەر وەی قەوامە
بشین پارەکەین ئەو لەعنەتنامە.[1]