چاوجوان نە دەمی خەوە دە هەڵبێنە سەرێ
مەی تێکە لە کووپە چەند قومێکم بدەرێ
هاکا قوڕی خاکی من و تۆش هەڵشێلن
بکرێتەوە کووپە مەی لەکن گۆزەکەرێ
زان کوزەی می که نیست در وی ضرری
پر کن قدحی بخور به من ده دگری
زان پیشتر ای صنم که در ڕهگذری
خاک من و تو کوزەکند کوزەگری [1]
#چوارینەکانی خەییام - هەژار#