چووکێک لە کەلاوەیەک لە بەر لابایێ
دەیکۆڵی بە دندووکی، سەری پاشایێ
پێم وابوو دەڵێ: بمگرە گەر دەتوانی
بەو کەللەیە سوێند دەخۆم لە دەستت نایێ
مرغی دیدم نشسته بر باره طوس
در پیش نهاده کله کیکاووس
با کله همی گفت که افسوس افسوس
کو بانگ جرسها و کجا ناله کوس [1]
#چوارینەکانی خەییام - هەژار#