وا جێژنی بەراتە و شەوی ڕۆزی دانە
سەرکاری خودا گەرمی گەز و پێوانە
مەیگێڕ بەشی من وەرگرە خۆم سەرخۆشم
تا ڕۆژی مەرگ جێگەمە ئەم مەیخانە
تا چند ز ياسين و برات؟ ای ساقی!
بنويس به ميخانه برات ای ساقی!
روزی که برات ما به ميخانه برند
آن ڕوز به از شب برات ای ساقی! [1]
#چوارینەکانی خەییام - هەژار#