بابەت: هەڵبەست
نووسین: #سەیدی هۆرامی#
ئەم هۆنراوەیە، دەچێتە خانەی ڕېبازی ئەدەبی کلاسیکی کوردییەوە،
لە ڕووی ڕووخسارەوە ئەم تایبەتمەندییانەی هەیە:
1- بەکېشی عەرووزی عەرەبی نووسراوە.
2- هەموو هونەرەکانی ڕەوانبێژی بە پێی پێویستیی هۆنراوەکە، تێدا بەکارهاتوە. (بەکارهێنانی وشەیەک، بۊ زیاد لەواتایەک).
3- سەروای یەکگرتوە پەیڕەوکراوە، واتە (یەکێتی سەروای پاراستییەوە)
4- یەکێتی بەیت و بابەتی پاراستوە. واتە هەموو هۆنراوەکە وایەکی هەیە و هەر دێڕەش واتای تایبەتی خۆی هەیە.
5- وشەی بێگانەی تێدا بەکارهاتوە، بە تایبەت وشەی (عەرەبی، فارسی و تورکی).
6- دووبارەکردنەوەی نازناوی شاعیر لە دوا دێڕدا، یا پېش دوا دێڕی هۆنراوەکە.
$ای همنشینان المدد$
«ای همنشینان المَدَد، ای دوستان المُستَغاث
باشد تُرا زخمی بە دل، دود بە جان، المُستَغاث»
ئەبرۆ کەمۆنی دابێنېش تیرێ وەنەی گۊش و دڵیم
«مژگان او کردە بە دل زخم گران، المُستَغاث»
ئاڤوردەنم زۆمێو نیۆن، مێشەم دەروون کزێم گیۆن
«یاران کجا مرهم کُنم زخم نهان، المُستَغاث»
ئەز یارێوە جۆنەم هەنە، پێسۆنە پرشنگێ فەنە
«از خشم چوون آتش زند سوزد جهان، المُستَغاث»
بێ دۆست خوېم ئەبداڵ بەرو، بێ زێدو مەنزڵ ماڵ بەرو
«روزی نمیپرسد خبر زین بینشان، المُستَغاث»
شەیدا برۆ، ناو ژیر برۆ، ئەمرم قەرار پیر بەرو
«به پیر خود ڕحمی نکرد آن نوجوان، المُستَغاث»
ئاخ چی نەکېشو! پەی دڵیم، ها دڵ نەکۆتەن پەی گوڵیم
«آرام و طاقت با دلم گشته زیان، المُستَغاث»
تاکەی مروو پی زۆمەوە، ناڵونە ئەز ڕۊ تاکو شەوە
«برخاست از جان و تنم چوون نی فُغان، المُستَغاث»
«ای سَرو قد سیم‌بر، بر حال صیدی کُن نظر
کز حسرت تیر قدت شُد چوون کمان!، المُستغاث»
[1]