ئەی حاجەت زێڕینە، هۆت ئەکەوێتە، حاجەت گووینە.
بە کەسێک ئەوترێ کە قاپ و قاچاغە و کەلوپەلەکانی خۆی خۆشبوێت و نەیدا بە دراوسێ و کەسە نزیکەکانی، بۆیە پێی ئەوترێ: قاپەکانی خۆت بەزێڕ دەزانی، دڵ ڕەق مەبە و بە ئەمانەت بیدە بە دراوسێکانت، با وەکوو ئەوان ماڵت بە گوو نەچێ، چونکە ئەوان هیچیان نەدەدا بە کەس. [1]