داستانۊ حەیدەری و سنۊبەری
بەشۍ پەنجاو چوارەمە
حەیدەر بەگ جە پېوارەنە مدران، وېش مەڵاسدان پەی جەنگی، سنۊبەرەیچ هەر ئینا نە خەیاڵو حەیدەرینە، خەمشەن کارێ قۊمنۊ. چا وەختەنە ئەڎاو زەمای (قەزەنفەر)ی لوا چوەر پەی لاو کوڕەکەیش و ۋەیوەکېش (سنۊبەرە)، دەسش کەرد بە مۊچیاری کەردەی قەزەنفەری کوڕیش:
حەیدەر بەگ، دەردەم بەستش وە کەمەر
واتش: یە خاسەن، پەرێ ڕوزی شەڕ
مدران، نە پېوار، وېنەی میر غەزەب
ئېنتیزار بە کەفف، شای شیرین نەسەب
سنۊبەر، نە فېکر، پەشېوی حەیدەر
داوا کەفت نەشۊ، قەتلی قەزەنفەر
حەیدەر بەگ نە فېکری کرداری گەردوون
تاکە بزانۊن، یە چۊن مەبۊ، چوون
برا زاوایان، عاجز بین، لوان
دایەی، قەزەنفەر، ئاما بە دەوان
وات بە قەزەنفەر، ئەی گیانی شیرین
پەی چېش دوورەنی، جە ماهی پەروین
پەی چېش بە وەسڵش، نەیاوای بە کام
دەک من بە سەرگەرد، نووری دیڎەت بام
سەبەب، جە چېشەن، واچە قەزەنفەر
نمەبی، پشتان، باڵای سنۊبەر
پەی چېش وەی شېوە، نیشتەنی دڵگیر
مەر خۊفت نېیەن، جە شاهی کشمیر
بنیشە وە لاش، پەرێ دەسبازی
جوانەن، بەکام، زوو مەبۊ ڕازی
شۊخەن، تەوارەن، ئەوەڵ، کەرەش ڕام
ئەوسا، بە دڵواز، بیاوە بە کام
نازش بکېشە، یاگەی نازتەن
ئاخر ئاموزای، ئاوات وازتەن
هەتا، مەتاویی، بە عیزز و لاڵە
نازش بکېشە، ئەو نەو غەزاڵە
دەم بنیە، نە تۊی، جققەی دەهانش
دەس بکەر، بە ناو سینەو مەمانش
بگېرەش نە وەر، شای شیرین شېوە
چوون لوولی لەولاو، بپېچەش پېوە
[1]