ئەوەی دەخورێ، لەکوێ دەردێ.
ئەوەی دەخورێ، مەبەست لە خواردنە نەک خورانی بە شێکی جەستە، چونکە خۆراک بۆ زیندەوەر پێویستە بێ ئەو ناژیی، لەکوێ دەردێ، مەبەست لەوەیە خۆراک لە کوێوە بەرهەم دێت، مەبەست لە زەوییە کە سەرچاوەی بەدەستکەوتنی خۆراکە بۆ زیندەوەران. وەڵام (زەوی) .[1]