تڕ بێ و لە قونی کەرێ بێتەدەرەوە.
بە کەسێکی دەم شڕی دەم دڕاو ئەوترێ کە قسەی ناشرین بکات، لە چەند شوێنێک، لە کۆمەڵگەدا کەسانێک هەن کە ناتوانن نهێنی بپارێزن و هیچ قسەیەک لە دەمیاندا ناوەستێت و دەری دەبڕن، بێ ئەوەی گوێبدەن بەوەی کە ئەو ڕەفتارەیان ئەنجامی خراپی لێدەکەوێتەوە. [1]