باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ یەرەسەڎ و ویس و نۊهەمە
سەلمان، شەو تاکو سەحەر چەمەڕاییش کەرد، سەوای زوو دلۍ باخو خورماوەکانە تۊشەبەرەش پەڕەکەردە، بە دەوانی دەو لوا پەی خزمەتو حەزرەتی، دلۍ کۊنیشتەکەینە کەسێ نیشتەبېرە کە نوور لېش وارۍ، زاناش ئانە حەزرەتەن، تۊشەبەرەکېش بەردە خزمەتشا، حەزرەت چەنەش نەواردۍ، بەڵام ئیشارەتش دا بە یاوەرەکاش کە وەران، سەلمان وات: ئینە یەک نیشانەی ئەوەن، مەعلووم بی پېش کە پېخامئاوەرەن.
سەلمان هەم دەسکەرد بە فەرمانی باغ
ئەو ڕۊ پەیا پەی کېشا ئاخ و داغ
ئەو شەو خۊ شەو بی تاکە شەفەق زەرد
دەر ساعەت بەعزێ خورما پېڎاکەرد
دەردەم ڕاهیی بی چوون بادی سەبا
یاوا وە مەیدان مەحەللەی قەبا
دیش جە بانی بەرز مەجلیس دیارەن
خاستەر جە مەجلیس شای خەندەکارەن
شەخسێ جە مابەین سفووفی یاران
چوون قەمەر نە بەین حەلقەی ستاران
بەو تەور شەرەفناک پەڕ بە هەیبەتەن
واتش: بۍ تەشکیک ئانە حەزرەتەن
دەستماڵی خورما، بەرئاوەرد وە بەر
نیاش وە خدمەت ئەو شاهی سەروەر
عەرز کەرد شنەفتم تۊ پەسەندیدە
مەویاری قەدەم وە بانی دیدە
بەندە ئەی خورما تەسەدوق کەردەم
جە ڕووی ئیرادەت پەرێت ئاوەردەم
پەرێ تۊ خاسەن غەریبی ئارۊ
تەناول بکەر نووشی گیانت بۊ
حەزرەت بەو خورما نەکەرد نەزارە
بەڵام دیار بۍ کەردش ئیشارە
سەحابان وە زەوق خورما وەردشان
دەسماڵی سەلمان هاڵی کەردشان
سەلمان وات: ئینە یەک نیشانەی ئەو
مەعلووم بیی جە لام وېنەی مانگی نەو
ڕوو ئاوەرد وە پەس وە دڵ خواهی دڵ
هەم شیی وە تۊی باغ پەی قەدەم مەنزڵ
سەحەر بېدار بی دەر ساعەت جە خاو
شیی پەی مەدینە، وە تاجیل و تاو
دەسماڵی خورما، وە عەزمی سەوقات
بەردش وە خزمەت، خواجەی کائینات.[1]