دۆخینی قونێ، زاخاوی ناوێ.
دۆخین: چنراوێکی سفت و باریک و لووسە، لە پزووی شرواڵی کوردی پیاوانە هەڵدەکێشرێت، لەناوقەددا توند دەکرێت، زاخاو: جوانکاریی. واتە: بەنەخوێن نەخشونیگار و جوانکاریی ناوێ، چونکە دیار نییە، پەندەکە بۆ کاڵا و شتێک بەکاردێ کە ڕازاندنەوە و جوانکردنی نەوێ. [1]