سنجرخان وزیری معروف به سردار اکرم، وی فرزند حاج میرزا محمدخان صاحب روستای نران در شهرستان #سنندج# و فرزند جیران خانم از طایفەی اردلان است (خاندان حاکم کردستان).
سنجرخان قهرمان شرق #کردستان# بود که رضا شاه پهلوی و روس ها را شکست داد.
در زمان شروع جنگ جهانی اول، کردستان صحنه مداخله روسیه و انگلیس از یک سو و دولت های عثمانی و آلمان از سوی دیگر بود، روس ها و انگلیسی ها برای اشغال مناطق مختلف شرق کردستان برنامه ریزی کرده بودند و اگر این نقشه به خوبی پیش می رفت، ارامنه و آشوری پناهندگان امپراتوری عثمانی برای اسکان در کردستان کوچ دادە میشدند. سنجرخان با آگاهی از عمق بحران و فشارهای زیاد اشغالگران روس و انگلیس، ابتدا نامه ای به فرماندار سنندج فرستاد و اجازه گرفت، او درخواست اجازە جنگ کرد و بعد از اینکه از حمایت آنها ناامید شد، در ابتدای کار به جنگ می رود او با ارتش روسیه تزاری قیام کرد و با شکست روس ها به نیروهای توده ای روستاهای اطراف سنندج تکیه کرد، آنها با روس ها به سنندج گریختند و پس از شکست مجبور به ترک روستاها و شهرها شدند.
در سنندج و در جنگ صلوات آباد پس از شکست روسها و عقب نشینی آنان به همدان بود کە بار دیگر ارتش روسیه با نیرو و امکانات بیشتر به سنندج بازگشت و سعی کرد به هر وسیله ای از طریق مریوان خود را به پنجوین در جنوب کردستان برساند. در این شرایط سخت تنها سنجرخان با سیصد سوار به فرماندهی وارد شهر شد و با نیروهای روس مقابله کرد و وقتی عباس خان و سردار رشید و نیروهای آلمانی و عثمانی رسیدند، سنجرخان همه آنها را شکست داده بود.
سنجرخان وزیری با ارتش رضاخان و قزاقهای روسی در منطقه روستای صلوات اباد سنندج که امروزه به تنگه سنجرخان معروف است جنگید و او را شکست داد. این پیروزی سنجرخان وزیری را بیش از پیش به شهرت رساند و نام او بیش از پیش بر سر زبان ها افتاد. مامانوف روس از شهر رانده و نبرد را به نزدیک دهگلان در منطقه لیلاخ کشانده بود و نیروهای روس را شکست داد.[1]
کوردیپێدیا بەرپرس نییە لە ناوەڕۆکی ئەم تۆمارە و خاوەنەکەی لێی بەرپرسیارە. کوردیپێدیا بە مەبەستی ئەرشیڤکردن تۆماری کردووە.
ئەم بابەتە بەزمانی (فارسی) نووسراوە، کلیک لە ئایکۆنی
بکە بۆ کردنەوەی بابەتەکە بەو زمانەی کە پێی نووسراوە!
این مقاله بە زبان (فارسی) نوشته شده است، برای باز کردن آیتم به زبان اصلی! بر روی آیکون
کلیک کنید.
ئەم بابەتە 1,601 جار بینراوە
ڕای خۆت دەربارەی ئەم بابەتە بنووسە!