Çiqas xirabîyê bikî, agir berê nakeve.
Rojekê pîrek sergîn nift dike, agir berdidê û diçe ber berê.
Yek wêda tê û dipirse:
– Pîrê, tu kuda diçî?
– Ezê herim berê bişewitînim.
– Pîrê, lê pê sergîn ber tê çewitandin?
– Ê, nexdî ez xirabîya xwe dikim, çi dibe, bila bibe.
[1]