گەر بارانی بیرەوەریی ڕابردووی دوور
لە پێدەشتی ویشکەڵانی
دڵی تینووما نەبارێ،
ڕەگی داری خەو سیس دەبێ و
بەری خەون
ناگرێتە خۆی.
تۆ ئەو هەورە خەیاڵینەی،
شووشەی تیژی هیچ سنوورێ
ناتوانێ زامدارت بکا.
من مرۆڤم و
ناشتوانم
لەم سنوورە لۆکەیییەش دەرباز ببم! [1]
هۆنەر: #مارف ئاغایی#
پەرتووکی: #زەوی سەخت و ئاسمانی دوور#
ساڵی: 1993