بەرگم کزەبا... دەستێکیشم زوقم... کوختیشم گەڵای وەریوە فەرشی... سەرباری
دڵی کەیلی موچرکم...
زۆر شکۆمەندم بە شانشینی پاییز و عەرشی
تخوا چۆن تاجی ئاڵتونی سەرم... کە ڕستێک گەڵای هەتاو ڕەنگە..
فڕێی بدەمە بەر پێی بەهارێ.. کە لە لەزگەیەکی سەوزی بەرینە..
بۆ داپۆشینی زام و برینی ئەم سەر زەمینە؟[1]
هۆنەر: #محەمەد عومەر عوسمان#
پەرتووکی: #لە غوربەتا#