لە ساڵی یازدە لە مانگی سەفەر
جوبرەئیل هێنای بۆ «خير البشر»
«وَاتَّقُوا يَوْما تُرْجَعُونَ فيه»
ئیشارەی مەرگی حەزرەتی وەجیﮪ
ڕۆژی دووشەممە، بیست و حەوتی مانگ
ڕێکی خست سوپای بەرزی بەناوبانگ
ڕۆژی چوارشەممە کەوت بە نەخۆشی
ئازار وجوودی ئەوی داپۆشی
هەر لە ئەووەڵی ئەم نەخۆشیا
خوتبەیەکی خوێند بەرز و بە مەعنا
ڕۆژی پێنج شەممەی ئاخری سەفەر
ئاڵای ئوسامەی ڕێخست بۆ سەفەر
یەعنی سەرۆک بێ بۆ ئەو سوپایە
چونکی هەر قائید ساحێب ئاڵایە
ئەمما چوون حەزرەت هەر موبتەلا بوو
ئوسامە هێزی ئەژنۆی شکابوو
ڕۆژی یەک شەممە سێهەمی ڕەبیع
غاڵب بوو ئێشی سەییدی ڕەفیع
لەبەر نەخۆشی جەستەی نازاری
لەبەر غەڵەبەی ئێش و ئازاری
ویستی لە شوێنێ بمێنێتەوە
لە نۆبەی ژنان خۆی بگرێتەوە
ئیزنی خواست مەولای مەرتەبەی کوبڕا
نەخۆش بێ لەلای عائیشەی حەمڕا
جا بۆ دووشەممە ئەو ڕوخسار چرا
کەوت لە مەنزڵی عائیشەی حەمڕا
هەرچەن نەخۆش بوو بە دڵ و ئەندام
لە نوێژەکانا ئەبوو بە ئیمام
فەقەت پێنج شەممە ویسعەت نەمابۆی
ئەبووبەکری کرد بە جێداری خۆی
جا ئەبووبەکریش بە ئیستیقامەت
دەوامی ئەکرد لەسەر ئیمامەت
دووشەممەی دوازدەی «ربيع الأوّل»
موتەوەففا بوو سەییدی ئەکمەل
شابازی گیانی بە قەدر و ئیعزاز
بۆ باغی فیردەوس کەوتە سەر پەرواز
خۆی بە دڵ مەیلی لەسەر پەرواز بوو
لیقای تەجەللای خودای نیاز بوو
بە ڕەحمی ڕۆحی ساحێب هیممەتی
بوو بە زەخیرە لەبۆ ئوممەتی
ئای لەو زەلزەلە و سەدەمەی عوزما
ئافاقی پڕ کرد تا سەفحەی سەما
یارانی هەموو سینەیان جۆشا
بۆ فیراقی ئەو دڵیان خرۆشا
سەرسام و مەلوول، حەیران و بێهۆش
بەعزێکیان لێ مرد، بەعزێکیان نەخۆش
وا پەرێشان بوو عومەری فارووق
قەسەمی ئەخوارد بە حەزم و وسووق
هەرکەسێ بڵێ کە پێغەمبەر مرد
بە شیر ئەیکوژم زوو بە دەست و برد
ئەمما حەزرەتی بووبەکری سددیق
هەروەکوو خۆی بوو مەحکەم و وەسیق
خوێندیەوە وەکوو خەتیبی سەییت
ئایەی شەریفەی «إِنَّکَ مَيِّت»
جا تەسکینی دا بە دڵی فارووق لە وەفاتی ئەو گەیی بە وسووق[1]
هۆنەر: #مەلا عەبدولکەریمی مودەریس#
پەرتووکی: #بارانی ڕەحمەت#