چاو نەشوشتی، مێشان کوشتی.
مێش گیانەوەرۆچکەیەکی پیسە، بەزۆری دەئاڵێتە شتی پیس، واتە: شتێک پیس نەبێت مێش تێی نانیشێت یان کەسێک خراپ نەبێت، دژایەتی ناکرێت، مەبەست لە کەسێکە کە هیچ ئاگای لە دنیا نییە، بەڵام لە شانس و ناوچەوانی خۆی دوژمن و نەیارەکانی تووشی زیانی گەورەبوون و لە کۆڵ ئەم بوونەتەوە. [1]