گەر لەلای تۆوە بە عومرم دیم خەتایێ «رفت رفت»
ور ز هندوی شما بر ما جفایی رفت رفت
تیری برژانگت ئەگەر زامی لە دڵ کرد، چی ئەبێت
جور شاه کامران گر بر گدایی رفت رفت
تاقەت و زەحمەتکێشانی لازمە وەختی مراد
هر کدورت را که بینی چون صفایی رفت رفت
گەر بسووتێم من وەکوو کوردێ لە شەوقی ئەو، دەڵێم
گر ملالی بود بود، و گر خطایی رفت رفت
گەر دڵم غەمباری عیشقی ڕووتە بمرێ لایقە
ور میان جان و جانان ماجرایی رفت رفت
حاکمی کوبڕا بپرسێ بۆ قیاسم، پێی ئەڵێم
گر میان همنشینان ناسزایی رفت رفت
قانعیش وەک حافزە، مەنعی لە مەیخانە مەکەن
پای آزادی چه بندی گر به جایی رفت رفت
هۆزانەوان: #قانع#
دیوان: #سروەی بەربەیان# [1]