ددان: فەرهەنگی خاڵ
دانی گیاندار

ددان: هەنبانە بۆرینە
کوردی: ئێسکی ناو دەم بۆ شت پێ خواردن؛ دان
فارسی: دندان

ددان: فەرهەنگی شێخانی
دەدان • دان • دیان • دگان • دران • تیتان
ماددەیەکی هێسکییە، هەر مرۆیەک 32 ددانی هەیە، هەر ڕێزەی 16 سەرەوە و 16ی خوارەوە. لەڕووی کارەوە ناوی تایبەتی خۆیان هەیە، هەندێکیان بەم ناوانە ناونراون:
– ددانی شیری، ددانی مناڵی؛ لە حەوت ساڵەی دەکەوێ
– ددانی هەمیشەیی
– ددانی بڕەک
– ددانی کەڵبەیی، کەڵبەکان
– ددانی پێشەخرێ
– ددانی پاشەخرێ
– ددانی ئەقڵ
تیتانێ تە ئێشیان بکشین [کۆمەڵە، ل263]

diḍan: فەرهەنگی وەهبی و ئەدمۆندز
noun) tooth)
[1][2]