#ارسلان تپه#، تپه ای تاریخی مصنوعی در شمال کوردستان با مساحت حدود 16 جریب و 30 متر ارتفاع در دشت ملاتیه و در 12 کیلومتری جنوب غربی رودخانه #فرات# واقع شده است.
این منطقه در طول هزاران سال، تمدن ها و قدرت های بسیاری را به خود دیده، موقعیت جغرافیایی آن برای کشاورزی و دامداری بسیار حاصلخیز بوده، از این رو مکانی عالی برای تداوم حیات و توسعه تمدن بوده. بهترین شواهد برای اثبات اینکه این مکان اهمیت زیادی برای کشاورزی داشت، کشف چندین گلدان بزرگ و کوچک گلی است که برای انبار کردن غلات استفاده می شدند.
اهالی ارسلان تپه علاوه بر کشاورزی، به پرورش و اهلی کردن حیواناتی مانند بز، گوسفند، گاو، توجه داشته اند.
این تپه برای اولین بار توسط باستان شناس فرانسوی لوئی دی لاپورت در سال های 1932 – 1939 مورد تحقیق قرار گرفت، بعد ها توسط یک تیم ایتالیایی از سال 1961 تا 1968 حفاری و بررسی شد، در سال های بعد کاوش ها در این منطقه باستانی ادامه داشت، آخرین بار در سال 2014 بود که به طور موقت در فهرست میراث جهانی ثبت شد. اما کاوش این تپه تاریخی به پایان نرسید و تیم ایتالیایی به رهبری فرانچسکا بالوسی رستلی به کار خود ادامه داد و به نتیجه بسیار خوبی رسیدند.
نزدیک به 60 سال تحقیق و کاوش در ارسلان تپه انجام شده، تا کنون 4800 قطعه باستانی پیدا شده و در موزه ملاتیه نگهداری می شود.
بقایای این تپه شامل 28 آرامگاه است کە قدمت آنها در حدود 1000 سال تخمین زده شده آند، همچنین بقایای چهار خانه وجود دارد که قدمت آنها به 5500 سال قبل بر می گردد، به همراه یک قصر آجری، گروهی از مجسمه های شیر، سر یک پادشاه، حدود 2000 مهر و چندین سر رم پیدا شده است.
مهم ترین آثاری که در این تپه پیدا شده کشف چندین شمشیر عصر برنز است، این شمشیر ها از فلز مس ساخته شده اند و بین 45 تا 60 سانتی متر طول دارد که بیشتر به عنوان شمشیر یا خنجر کوچک استفاده می شدند. این شمشیر ها قدیمی ترین شمشیر در جهان هستند.=KTML_Photo_Begin=https://www.kurdipedia.org/files/relatedfiles/2022/431784/0004.JPG=KTML_Photo_Alt=0004.JPG=KTML_Style=width:25%;height:20%;float:right;=KTML_Photo_Target_Link=https://www.kurdipedia.org/files/relatedfiles/2022/431784/0004.JPG=KTML_Photo_End=
قابل ذکر است که سه تا از شمشیر ها با نقره حکاکی شده اند. مورخان و باستان شناسان بر این باورند که کشف این شمشیر ها نشان دهنده مهارت و پیشرفت در جنگ است، که توسط مردم این منطقه ساخت شده اند.
درباره ساخت و ساز در ارسلان تپه، باستان شناسان می گویند: با توجه به اکتشافات و شواهد تاریخی که به دست آورده ایم، این تپه اولین محل سکونت در این منطقه بوده است کە کاخ های آجری ساخته اند و سیستم فاضلاب نصب کردند.
بر روی برخی از دیوارهای این خانه ها، نقاشی های جالبی به چشم می خورد که با رنگ های طبیعی رنگ آمیزی شده اند، همچنین دیوار های با گچ و زخرفه های خاص حکاکی شده اند که یکی از منحصر به فردترین یافته های این محوطه باستانی هستند.
دستاورد های باستانی به این اشاره می کند که 6 هزار سال پیش از میلاد، تمدن و سکونت در این تپه وجود داشته است و دوره های تاریخی مانند: اوروک، عصر برنز، عصر برنز میانه، #اشوری#، #هیتی# ... غیره به خودش دیده است.
لازم به ذکر است قطعات باستانی به دست آمده از کار و بازرسی در این منطقه معلوم می شود که اهالی ارسلان تپه مردمانی باهوش، با تجربه و متمدن بوده اند و توانسته اند در زمینه های سختمانی و برخورد با فلز، ردپایی منسجم و بی سابقه از خود به جا بگذارند.
در سال 2021 در چهل و چهارمین نشست یونسکو، که به صورت آنلاین در شهر فوژوی چین برگزار شد، محوطه باستانی ارسلان تپه در شمال کوردستان در فهرست میراث جهانی ثبت شد.[1]
امادە کردن: #سارا سردار#